- draugtarnis
- ×draũgtarnis, -ė (plg. vok. Mitknecht, l. współsługa) smob. (1); M kas drauge tarnauja: Nedaryk to, nes aš esmi draũgtarnis su tavimi DP536. Rado vieną savo draugtarnių BBMt18,28. Anudu šventkeleiviu tiems už draugtarnius pristoja I.
Dictionary of the Lithuanian Language.